Hinn 1. janúar 2013 voru landsmenn alls 321.857 og hafði fjölgað um 2.282 frá sama tíma árið 2012. Þetta jafngildir fjölgun landsmanna um 0,7%. Konum fjölgaði nokkuð meira en körlum eða um 1,4% á móti 0,03%.

Fólksfjölgun var á höfuðborgarsvæðinu, en þar voru íbúar 2.081 fleiri 1. janúar 2013 en ári fyrr. Það jafngildir 1,0% fjölgun íbúa á einu ári. Hlutfallslega varð fólksfjölgunin hins vegar mest á Vestfjörðum, þar sem fjölgaði um 1,1%, eða 77 frá síðasta ári. Fólki fjölgaði einnig á Austurlandi, um 78 einstaklinga (0,6%), og um 90 (0,4%) á Suðurlandi. Minni fólksfjölgun var á Vesturlandi (0,1%) og Norðurlandi eystra (0,03%). Fólksfækkun var á tveimur landsvæðum,  Norðurlandi vestra þar sem fækkaði um 28 manns, eða 0,4% og á Suðurnesjum en þar fækkaði um 36, eða 0,2%.

Sveitarfélög
Hinn 1. janúar 2013 voru 74 sveitarfélög á landinu og hafði þeim fækkað um eitt frá fyrra ári. Sveitarfélögin eru misstór. Alls var íbúatala sex sveitarfélaga undir 100 en undir 1.000 í 42 sveitarfélögum. Einungis níu sveitarfélög höfðu mannfjölda yfir 5.000 íbúa. Hinn 1. janúar 2013 tók gildi sameining Sveitafélagsins Álftaness og Garðabæjar undir nafni þess síðarnefnda.

Þéttbýlisstaðir
Hinn 1. janúar 2013 voru 60 þéttbýlisstaðir á landinu með 200 íbúa eða fleiri. Þeim hafði fjölgað um 1 frá fyrra ári. Auk þeirra voru 35 smærri byggðakjarnar með 50-199 íbúa, en fjöldi þeirra stóð í stað frá fyrra ári. Alls bjuggu 301.464 manns í þéttbýli hinn 1. janúar 2013 og hafði þá fjölgað um 2.651 frá 1. janúar 2012. Í dreifbýli og smærri byggðakjörnum bjuggu alls 20.393.

Framfærsluhlutfall og kjarnafjölskyldur
Framfærsluhlutfall var 68,6% í ársbyrjun 2013 en var 68,4% ári áður. Framfærsluhlutfall er annars vegar hlutfall ungs fólks (19 ára og yngra) af fólki á vinnualdri (20–64 ára) og hins vegar eldra fólks (65 ára og eldra) af fólki á vinnualdri. Hækkun þessa hlutfalls stafar einkum af því að fólki fækkar á vinnualdri.

Kjarnafjölskyldur voru 78.168 hinn 1. janúar 2013 en 77.621 ári áður. Hinn 1. janúar voru 4.126 einstaklingar í hjónabandi sem ekki voru í samvistum við maka. Hér er um að ræða einstaklinga sem skilið hafa að borði og sæng sem og hjónabönd þar sem annar makinn hefur flutt lögheimili sitt til útlanda.

Nánari grein fyrir búsetuþróun og breytingum á mannfjöldanum verður gerð í Hagtíðindum sem áætlað er að gefa út 9. apríl næstkomandi.

Mannfjöldi eftir sóknum, prestaköllum og prófastsdæmum kemur til með að birtast síðar.

Aðferðir
Hagstofan birtir nú tölur um meðalmannfjölda ársins í stað miðársmannfjölda eins og verið hefur frá árinu 1998. Meðalmannfjöldinn er reiknaður sem einfalt meðaltal tveggja talna 1. janúar hvers árs og 1. janúar þess næsta. Með þessu móti getur hver sem er reiknað út meðalmannfjöldann eins og þarf, en Hagstofan birtir helstu skiptingar til hagræðis fyrir notendur.

Þéttbýlisstaðir eru skilgreindir óháð byggðakjörnum og þar með sveitarfélagsmörkum. Miðað er við að þéttbýlisstaðurinn hafi skýrt gatnakerfi, sérstakt heiti eða ekki sé meira en 200 metrar milli húsa. Lögð er af sú regla að allt sveitarfélagið, ef um er að ræða kaupstaði eða kauptúnahreppa, teljist til þéttbýlis, enda er langt um liðið frá því skipting landsins í kaupstaði, kauptún og sveit hafði einhverja þýðingu. Þá er lögð af sú regla að meira en tveir þriðju íbúa í þéttbýli skyldu hafa atvinnu af öðru en landbúnaði. Þéttbýlisstaðir hafa að lágmarki 200 íbúa. Aðeins íbúar þéttbýlisstaða teljast til þéttbýlis.

Byggðakjarnar eru skilgreindir með sama hætti og þéttbýlisstaðir, nema að því leyti að þeir ná ekki yfir sveitarfélagsmörk og ekki eru sett nein skilyrði um lágmarksmannfjölda. Hagstofan mun þó ekki birta tölur um byggðakjarna nema mannfjöldi í þeim nái 50 á því tímabili sem birt er.

Til kjarnafjölskyldu teljast hjón og fólk í óvígðri sambúð, börn hjá þeim 17 ára og yngri, einleypir karlar og konur, sem búa með börnum 17 ára og yngri.

Talnaefni:
     Sveitarfélög 
     Byggðakjarnar
     Framfærsluhlutfall
     Kjarnafjölskyldur