Þann 1. janúar 2014 voru landsmenn 325.671 og hafði fjölgað um 3.814 frá sama tíma árið 2013. Þetta jafngildir fjölgun landsmanna um 1,2%. Konum og körlum fjölgaði sambærilega á árinu og voru karlar 1.065 fleiri en konur 1. janúar 2014.
Mikil fólksfjölgun var á höfuðborgarsvæðinu en þar voru íbúar 3.077 fleiri 1. janúar 2014 en ári fyrr. Það jafngildir 1,5% fjölgun íbúa á einu ári. Hlutfallslega varð fólksfjölgunin hins vegar mest á Suðurnesjum, þar sem fjölgaði um 1,7%, eða 354 frá síðasta ári. Fólki fjölgaði einnig á Suðurlandi, um 253 einstaklinga (1,1%), og um 90 (0,7%) á Austurlandi. Minni fólksfjölgun var á Vesturlandi (0,4%) og Norðurlandi eystra (0,2%). Fólksfækkun var á tveimur landsvæðum, Vestfjörðum þar sem fækkaði um 59 manns, eða 0,8%, og á Norðurlandi vestra en þar fækkaði um 26, eða 0,4%.
Níu sveitarfélög hafa yfir 5.000 íbúa
Þann 1. janúar 2014 voru 74 sveitarfélög á landinu og hafði þeim ekkert fækkað frá fyrra ári. Sveitarfélögin eru misstór. Alls var íbúatala sex sveitarfélaga undir 100 en undir 1.000 í 42 sveitarfélögum. Einungis níu sveitarfélög höfðu yfir 5.000 íbúa.
Í þéttbýli bjuggu 305.642 manns
Á landinu voru 69 þéttbýlisstaðir á landinu með 200 íbúa eða fleiri 1. janúar 2014. Þeim hafði fjölgað um 2 frá fyrra ári. Auk þeirra voru 34 smærri staðir með 50-199 íbúa sem er fækkun um tvo frá fyrra ári. Í þéttbýli bjuggu 305.642 manns 1. janúar 2014 og hafði þá fjölgað um 4.178 á árinu. Í dreifbýli og smærri byggðakjörnum bjuggu 20.029 manns.
Framfærsluhlutfall minnkar lítillega milli ára
Framfærsluhlutfall var 68,4% í ársbyrjun 2014 en var 68,6% ári áður. Framfærsluhlutfall er hlutfall ungs fólks (19 ára og yngra) og eldra fólks (65 ára og eldra) af fólki á vinnualdri (20–64 ára). Hækkun þessa hlutfalls stafar einkum af því að fólki á vinnualdri fækkar.
Kjarnafjölskyldur voru 78.780 þann 1. janúar 2014 en 78.168 ári áður. Þann 1. janúar voru 4.160 einstaklingar í hjónabandi sem ekki voru samvistum við maka. Hér er um að ræða einstaklinga sem skilið hafa að borði og sæng sem og hjónabönd þar sem annar makinn hefur flutt lögheimili sitt til útlanda.
Aðferðir
Hagstofan birtir tölur um meðalmannfjölda ársins í stað miðársmannfjölda eins og verið hefur frá árinu 1998. Meðalmannfjöldinn er reiknaður sem einfalt meðaltal af mannfjölda 1. janúar hvers árs og 1. janúar fyrra árs. Með þessu móti getur hver sem er reiknað út meðalmannfjöldann eins og þarf, en Hagstofan birtir helstu skiptingar til hagræðis fyrir notendur.
Þéttbýlisstaðir eru skilgreindir óháð byggðakjörnum og þar með sveitarfélagsmörkum. Miðað er við að þéttbýlisstaðurinn hafi skýrt gatnakerfi, sérstakt heiti eða að fjarlægð milli húsa sé ekki meiri en 200 metrar. Lögð er af sú regla að allt sveitarfélagið, ef um er að ræða kaupstaði eða kauptúnahreppa, teljist til þéttbýlis, enda er langt um liðið frá því skipting landsins í kaupstaði, kauptún og sveit endurspeglaði raunverulegt þéttbýli. Þá er lögð af sú regla að meira en tveir þriðju íbúa í þéttbýli skyldu hafa atvinnu af öðru en landbúnaði. Þéttbýlisstaðir hafa að lágmarki 200 íbúa. Aðeins íbúar þéttbýlisstaða teljast til þéttbýlis.
Byggðakjarnar eru skilgreindir með sama hætti og þéttbýlisstaðir, nema að því leyti að þeir ná ekki yfir sveitarfélagsmörk og ekki eru sett nein skilyrði um lágmarksmannfjölda. Hagstofan mun þó ekki birta tölur um byggðakjarna nema að mannfjöldi í þeim nái 50 á því tímabili sem birt er.
Til kjarnafjölskyldu teljast hjón og fólk í óvígðri sambúð, börn hjá þeim 17 ára og yngri, einhleypir karlar og konur sem búa með börnum 17 ára og yngri.
Talnaefni:
Sveitarfélög
Byggðakjarnar
Framfærsluhlutfall
Kjarnafjölskyldur
Trúfélög