Þann 1. janúar 2015 voru landsmenn 329.100 og hafði fjölgað um 3.429 frá sama tíma árið 2014. Þetta jafngildir fjölgun landsmanna um 1%. Konum og körlum fjölgaði sambærilega á árinu og voru karlar 1.272 fleiri en konur 1. janúar 2015.
Mikil fólksfjölgun var á höfuðborgarsvæðinu en þar voru íbúar 2.530 fleiri 1. janúar 2015 en ári fyrr. Það jafngildir 1,2% fjölgun íbúa á einu ári. Hlutfallslega varð fólksfjölgunin hins vegar mest á Suðurnesjum, þar sem fjölgaði um 2,1%, eða 466 frá síðasta ári. Fólki fjölgaði einnig á Suðurlandi, um 280 einstaklinga (1,1%), og um 125 (0,8%) á Vesturlandi. Minni fólksfjölgun var á Norðurland eystra (0,5%). Fólksfækkun var á þremur landsvæðum, Norðurlandi vestra þar sem fækkaði um 108 manns, eða 1,4%, á Austurlandi en þar fækkaði um 28, eða 0,2% og á Vestfjörðum þar sem fækkaði um tvo eða 0,02%.
Níu sveitarfélög hafa yfir 5.000 íbúa
Þann 1. janúar 2015 voru 74 sveitarfélög á landinu sem er óbreyttur fjöldi frá fyrra ári. Sveitarfélögin eru misstór. Alls var íbúatala sjö sveitarfélaga undir 100 en undir 1.000 í 41 sveitarfélagi. Einungis níu sveitarfélög höfðu yfir 5.000 íbúa.
Hlutfallsleg breyting mannfjölda eftir sveitarfélögum 1. janúar 2014 – 1. janúar 2015.
Í þéttbýli bjuggu 308.515 manns
Þann 1. janúar 2015 voru 60 þéttbýlisstaðir með 200 íbúa eða fleiri á landinu og hafði þeim fækkað um tvo frá fyrra ári. Auk þeirra voru 37 smærri staðir með 50-199 íbúa sem er fjölgun um þrjá frá fyrra ári. Í þéttbýli bjuggu 308.515 manns 1. janúar 2015 og hafði þá fjölgað um 2.873 á árinu. Í dreifbýli og smærri byggðakjörnum bjuggu 20.585 manns.
Fjölskyldur
Kjarnafjölskyldur voru 79.354 þann 1. janúar 2015 en 78.780 ári áður og má sjá skiptingu kjarnafjölskyldna eftir fjölskyldugerð á mynd 2.
Framfærsluhlutfall óbreytt milli ára
Framfærsluhlutfall var 68,4% í ársbyrjun 2015 alveg eins og ári áður. Framfærsluhlutfall er hlutfall ungs fólks (19 ára og yngra) og eldra fólks (65 ára og eldra) af fólki á vinnualdri (20–64 ára). Hækkun þessa hlutfalls stafar einkum af því að fólki á vinnualdri fækkar hlutfallslega.
Aðferðir
Hagstofan hefur birt tölur um meðalmannfjölda ársins frá árinu 2012 í stað miðársmannfjölda eins og áður var gert. Meðalmannfjöldinn er reiknaður sem einfalt meðaltal af mannfjölda 1. janúar hvers árs og 1. janúar fyrra árs. Með þessu móti getur hver sem er reiknað út meðalmannfjöldann eins og þarf, en Hagstofan birtir helstu skiptingar til hagræðis fyrir notendur.
Þéttbýlisstaðir eru skilgreindir óháð byggðakjörnum og þar með sveitarfélagsmörkum. Miðað er við að þéttbýlisstaðurinn hafi skýrt gatnakerfi, sérstakt heiti eða að fjarlægð milli húsa sé ekki meiri en 200 metrar. Lögð hefur verið af sú regla að allt sveitarfélagið, ef um er að ræða kaupstaði eða kauptúnahreppa, teljist til þéttbýlis, enda er langt um liðið frá því skipting landsins í kaupstaði, kauptún og sveit endurspeglaði raunverulegt þéttbýli. Þá er lögð af sú regla að meira en tveir þriðju íbúa í þéttbýli skyldu hafa atvinnu af öðru en landbúnaði. Þéttbýlisstaðir hafa að lágmarki 200 íbúa. Aðeins íbúar þéttbýlisstaða teljast til þéttbýlis.
Byggðakjarnar eru skilgreindir með sama hætti og þéttbýlisstaðir, nema að því leyti að þeir ná ekki yfir sveitarfélagsmörk og ekki eru sett nein skilyrði um lágmarksmannfjölda. Hagstofan mun þó ekki birta tölur um byggðakjarna nema að mannfjöldi í þeim nái 50 á því tímabili sem birt er.
Til kjarnafjölskyldu teljast hjón og fólk í óvígðri sambúð, börn hjá þeim 17 ára og yngri, einhleypir karlar og konur sem búa með börnum 17 ára og yngri.