Hagstofa Íslands gefur nú út hagreikninga landbúnaðarins í annað skipti. Verkefninu var komið á laggirnar með IPA-styrk frá ESB, en nú hafa íslensk stjórnvöld tekið yfir fjármögnun þess. Niðurstöður fyrri ára hafa í einhverjum tilvikum breyst vegna endurbóta á aðferðafræði og aðgengis að nýjum gögnum.

Nú eru jafnframt í fyrsta skipti birtir áætlaðir hagreikningar fyrir nýliðið ár. Rétt er að leggja áherslu á að hér er um að ræða áætlun sem byggist á lokaniðurstöðum ársins 2012 og þeim upplýsingum sem fyrirliggjandi eru um magn- og verðbreytingar árið 2013. Stefnt er að því að lokatölur ársins 2013 liggi fyrir síðla árs 2014.

Samkvæmt bráðabirgðaniðurstöðum fyrir árið 2013 jókst heildarframleiðsluvirði greinarinnar um 4,3% á árinu og var 61,5 milljarðar á grunnverði, þ.e. að meðtöldum vörustyrkjum en frátöldum vörusköttum. Aðfanganotkun er talin hafa aukist um 4,7%, í 44,2 milljarða.

Magnbreyting framleiðslu geirans árið 2013 er hverfandi og vöxturinn nær alfarið vegna verðbreytinga. Breytingu á notkun aðfanga má rekja til rúmlega 1% magnminnkunar og um 5,8% hækkunar á verði.

Framleiðsluverðmæti landbúnaðarins árið 2012 er metið 59 milljarðar á grunnverði og er það  heildaraukning um 11,1% frá fyrra ári. Þessa aukningu má rekja til 2,7% magnaukningar og 8,2% hækkunar á verði. Framleiðsluverðmæti nytjaplantna, að heimanotuðu fóðri meðtöldu, reyndist 16,9 milljarðar eða 17,7% hærra en fyrra ár. Verðmæti afurða kornræktar jókst um 59,4% frá árinu á undan, fóðurjurta um 17,1%, garðyrkjuafurða um 8,3% og kartaflna um 27,6%. Framleiðsluverðmæti afurða búfjárræktar jókst um 9,1% árið 2012 og er metið á 39,1 milljarð. Veigamestu afurðirnar eru eins og verið hefur mjólk og kindakjöt, þar sem framleiðsluverðmæti jókst um annars vegar 5% og hins vegar 7,5%.

Aðfanganotkun jókst um 13,7%, í 42,2 milljarða. Magnaukningin reyndist 3,9% eða  nokkuð meiri en sem nemur aukningu framleiðslunnar. Í samræmi við umfang búfjárræktarinnar í íslenskum landbúnaði er fóðurnotkun veigamesti liður í aðföngunum með upp undir helmings hlut. Líkt og í framleiðsluverðmæti nytjaplantna er hér verðmæti heimaræktaðs fóðurs meðtalið. Aukning aðfanga stafar að miklu leyti af hækkun innflutningsverðs á korni sem hefur  bæði áhrif á aðkeypt fóður, sem og á mat verðmætis heimafengins fóðurs.